Rosan Chinnoe (Kunstenaar en Filmmaker) danst van achter zijn camera mee. Vanuit het hart van de dansvloer kijk je door zijn ogen van heel dichtbij mee. Rosan (49 jaar) zegt: “Als partner van Marc en mantelzorger zie ik telkens weer het proces, dat ‘iets niet meer kan' en hoe moeilijk het kan zijn om de mentale kracht te blijven vinden om daar mee om te gaan en door te gaan. Bijna niemand kijkt graag naar zichzelf, en als we het doen kijken we naar dat wat we niet mooi aan onszelf vinden. Ik probeer anderen door mijn ogen te laten kijken naar wat ik zie, dat alles goed is en alles zijn eigen schoonheid heeft. Bij het vastleggen ga ik niets uit de weg. De combinatie van mijn persoonlijke ervaring en mijn kunstenaarsoog maakt dat de dansers mij vertrouwen en heel dichtbij laten komen. Zich bijna niet meer bewust zijn van mijn aanwezigheid. Dan kan ik de meest persoonlijk portretten schieten, die voor de dansers zelf en voor de buitenstaander kunnen binnenkomen waarbij elk verhaal een eigen persoonlijk verhaal wordt. Waarbij de kracht volgt uit de kwetsbaarheid. Waarbij de kijker mag meeliften op die kracht en zo dat kleine duwtje krijgt wat vaak genoeg is om zelf te gaan vliegen.”